ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ Β'
Κυριακή του Πάσχα…ένα όμορφο πρωινό με τον ουρανό και την θάλασσα να συναγωνίζονται ζηλότυπα, σ' ομορφιά και σε γαλάζιο χρώμα. Μουτζούρηδες, καπνισμένοι μοιράσαμε τα αναμμένα κάρβουνα στο λάκκο στην σειρά, κ’ επάνω τριάντα σούβλες με αρνιά και κατσίκια, ο παραδοσιακός οβελίας σε αέναο στριφογύρισμα. Οι πρώτες μπύρες πρωί ακόμα, τα πρώτα τσουγκρίσματα μαζί με δυο τρεις αξιωματικούς επιβλέποντες, που δεν επέβλεπαν αφού όλα τα ζόρια της δουλειάς ήταν σ’ εμάς τους ανασκουμπωμένους ψήστες. Λίγοι λίγοι κάθε φορά φύγαμε για να αλλάξουμε τις μαυρισμένες μας φόρμες με καθαρές, και να βγάλουμε από το σώμα μας την καρβουνόσκονη και τον ιδρώτα. Πρωί ακόμα η ζέστη από τα αναμμένα κάρβουνα αλλά κ’ αυτή απ’ τον ήλιο μαζί κάνανε την δουλειά του ψησίματος μια δύσκολη υπόθεση. Οι πρώτοι επισκέπτες άρχισαν να έρχονται περνώντας από την ανοιχτή πύλη, γεμάτοι χαρούμενη διάθεση κάθονταν στα στρωμένα τραπέζια με λευκά τραπεζομάντιλα, στην σκιά μιας τεράστιας τέντας λευκής επίσης. Λουλούδια και αυγά κόκκινα, γλυκά και μουσική έκαναν να μοιάζει η τραπεζαρία μας σαν αγκαλιά τεράστια, ζεστή φιλόξενη, φιλική, Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα. Λίγο πριν το μεσημέρι ο μάγειρας επιθεώρησε το ψήσιμο και μας έδωσε συγχαρητήρια με χαμόγελο πλατύ κ’ δυο κιβώτια μπύρες καλά παγωμένες! Τ’ αρνάκια έτοιμα σχεδόν μεταφέρονταν σε λαμαρίνες μέσα στα μαγειρεία για να κοπούν σε μερίδες πριν το σερβίρισμα. Η μερσεντές του Διοικητή πέρασε την πύλη, τροχάδην οι αξιωματικοί της υποδοχής τον χαιρέτησαν, πρώτα στρατιωτικά κ’ έπειτα με χειραψία πριν έρθει σ’ εμάς. «Χριστός Ανέστη Χρόνια Πολλά» έλεγε χαμογελώντας τσουγγρίζοντας τα κόκκινα αυγά που έπαιρνε και μας προσέφερε, από ένα γεμάτο καλάθι που κρατούσε η ορντινάτσα δίπλα του. Άρχισαν να καταφθάνουν κ’ άλλα αυτοκίνητα, κλάρες και άστρα, οδηγοί και συνοδοί, στολές γυαλισμένα κουμπιά και μπότες, βουλευτές υπουργοί, μεγαλόσχημοι! Αλλά κ’ αδελφές-γυναίκες-αρεβωνιάρες- μάνες και παιδιά κάθε ηλικίας. Οι ποιο πολλοί σμηνίτες πνιγμένοι σε αγκαλιές και φιλιά, καθισμένοι (πρώτη μούρη στο Καβούρι) απολαμβάνουν τις περιποιήσεις από τους συνάδελφους σερβιτόρους! Αυτοί σφιγμένοι σε λευκά πουκάμισα και παπιγιόν τρέχαν πανικόβλητοι να προλάβουν τις παραγγελίες! Τα πειράγματα έδιναν κ’ έπαιρναν καθώς και το βρισίδι, σε χαμηλό μέσα απ δόντια τόνο.
Κυριακή του Πάσχα…ένα όμορφο πρωινό με τον ουρανό και την θάλασσα να συναγωνίζονται ζηλότυπα, σ' ομορφιά και σε γαλάζιο χρώμα. Μουτζούρηδες, καπνισμένοι μοιράσαμε τα αναμμένα κάρβουνα στο λάκκο στην σειρά, κ’ επάνω τριάντα σούβλες με αρνιά και κατσίκια, ο παραδοσιακός οβελίας σε αέναο στριφογύρισμα. Οι πρώτες μπύρες πρωί ακόμα, τα πρώτα τσουγκρίσματα μαζί με δυο τρεις αξιωματικούς επιβλέποντες, που δεν επέβλεπαν αφού όλα τα ζόρια της δουλειάς ήταν σ’ εμάς τους ανασκουμπωμένους ψήστες. Λίγοι λίγοι κάθε φορά φύγαμε για να αλλάξουμε τις μαυρισμένες μας φόρμες με καθαρές, και να βγάλουμε από το σώμα μας την καρβουνόσκονη και τον ιδρώτα. Πρωί ακόμα η ζέστη από τα αναμμένα κάρβουνα αλλά κ’ αυτή απ’ τον ήλιο μαζί κάνανε την δουλειά του ψησίματος μια δύσκολη υπόθεση. Οι πρώτοι επισκέπτες άρχισαν να έρχονται περνώντας από την ανοιχτή πύλη, γεμάτοι χαρούμενη διάθεση κάθονταν στα στρωμένα τραπέζια με λευκά τραπεζομάντιλα, στην σκιά μιας τεράστιας τέντας λευκής επίσης. Λουλούδια και αυγά κόκκινα, γλυκά και μουσική έκαναν να μοιάζει η τραπεζαρία μας σαν αγκαλιά τεράστια, ζεστή φιλόξενη, φιλική, Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα. Λίγο πριν το μεσημέρι ο μάγειρας επιθεώρησε το ψήσιμο και μας έδωσε συγχαρητήρια με χαμόγελο πλατύ κ’ δυο κιβώτια μπύρες καλά παγωμένες! Τ’ αρνάκια έτοιμα σχεδόν μεταφέρονταν σε λαμαρίνες μέσα στα μαγειρεία για να κοπούν σε μερίδες πριν το σερβίρισμα. Η μερσεντές του Διοικητή πέρασε την πύλη, τροχάδην οι αξιωματικοί της υποδοχής τον χαιρέτησαν, πρώτα στρατιωτικά κ’ έπειτα με χειραψία πριν έρθει σ’ εμάς. «Χριστός Ανέστη Χρόνια Πολλά» έλεγε χαμογελώντας τσουγγρίζοντας τα κόκκινα αυγά που έπαιρνε και μας προσέφερε, από ένα γεμάτο καλάθι που κρατούσε η ορντινάτσα δίπλα του. Άρχισαν να καταφθάνουν κ’ άλλα αυτοκίνητα, κλάρες και άστρα, οδηγοί και συνοδοί, στολές γυαλισμένα κουμπιά και μπότες, βουλευτές υπουργοί, μεγαλόσχημοι! Αλλά κ’ αδελφές-γυναίκες-αρεβωνιάρες- μάνες και παιδιά κάθε ηλικίας. Οι ποιο πολλοί σμηνίτες πνιγμένοι σε αγκαλιές και φιλιά, καθισμένοι (πρώτη μούρη στο Καβούρι) απολαμβάνουν τις περιποιήσεις από τους συνάδελφους σερβιτόρους! Αυτοί σφιγμένοι σε λευκά πουκάμισα και παπιγιόν τρέχαν πανικόβλητοι να προλάβουν τις παραγγελίες! Τα πειράγματα έδιναν κ’ έπαιρναν καθώς και το βρισίδι, σε χαμηλό μέσα απ δόντια τόνο.
Συνέχεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου