Ο ΣΤΟΧΟΣ
Η Νίτσα ήρθε και κάθισε δίπλα μου, κοιτάζοντας
με στα μάτια ερευνητικά, με ρώτησε… τι έχω?
«Είναι λίγο κουρασμένος» απάντησε για μένα η κυρία! Ναι είμαι κουρασμένος είπα απότομα, ξέρεις αύριο δουλεύω πρέπει
να ξυπνήσω πολύ πρωί, και σηκώθηκα όρθιος την ώρα που ερχόταν να καθίσει ο
Βαγγέλης. Είπα και σ’ αυτόν για την αναχώρηση μου, και μ’ άρχισε την γκρίνια
λέγοντας ότι «είναι πολύ νωρίς». «Το
παιδί έχει συνηθίσει να κοιμάται νωρίς στο στρατό Βαγγέλη», απάντησε πάλι για μένα,
η κυρία…βγάζοντας με από την δύσκολη θέση, και με κοίταξε με νόημα στα
μάτια. Τους είπα να συνεχίσουν με όλο τους το κέφι, και ακόμα τους
παρακάλεσα να πάνε και την Νίτσα σπίτι της μέχρι την Πλ. Αμερικής.
Ε…αυτό δεν το περίμενε σίγουρα η
(δικιά μου), που την φίλησα κλεφτά και την καληνύχτισα…πριν προλάβει ν’
αντιδράσει, ή να πει ότι δίποτε. Κ’ εγώ,
κ’ εκείνη ξέραμε ότι μόλις είχε αρχίσει
το… παιχνίδι, και δεν είχε κριθεί τίποτα ακόμα!
Αποφάσισα να περπατήσω με τα
πόδια μέχρι το σπίτι, γιατί ήταν νωρίς πραγματικά. Σε όλη την διαδρομή, μυρωδιές απ’ τις αυλές,
σ’ αυτήν την όμορφη Μαγιάτικη νύχτα, που μαγικά θαρρείς ξεσηκώνει όλα τα φυτά
να δώσουν τους χυμούς τους απλόχερα, και να γίνουν λουλούδια, μυρωδιές, καρποί
κ’ αρώματα. Η σκέψη ήρθε απρόσμενα…να
είχα μια μηχανή, μια Βέσπα ας πούμε!
Εργαλείο ισχυρό, για μετακινήσεις γρήγορες, αυτόνομες!
Με τις σκέψεις αυτές, με πήρε ο
ύπνος, αλλά και όλη την άλλη μέρα στην οικοδομή, (δουλεύοντας σαν μηχανή) δεν
έφευγαν απ’ το μυαλό μου! Το αφεντικό «ο κροκόδειλος»
ερχόταν στα νύχια για να με βλέπει, χωρίς να πιστεύει την απόδοση μου στην
δουλειά! Γιατί ο στόχος είχε μπει…μια βέσπα για μένα! Άρχισα να βάζω στην άκρη κάτι λίγα χρήματα,
κ’ έψαχνα κάποια ευκαιρία για... μεταχειρισμένη μηχανή βέβαια.
Αρκετά χρόνια πριν όταν ένιωσα
τον εαυτό μου, και είχα σχέση με κορίτσια της ηλικίας μου, η μητέρα μου μ’
έμαθε να είμαι «έντιμος» μαζί τους. Και
ήταν φυσικό, αφού είχα τρείς αδελφές με την μία μάλιστα μικρότερη μου! Αλλά και σαν χαρακτήρας ήμουν ρομαντικός,
εγωιστής, λίγο μελό, και αρκετά…κιτς!
Προσέγγιζα τις γυναίκες αδιάφορα, και ανάλογα με τα δικά τους σήματα,
εκδήλωνα το ενδιαφέρον μου άλλοτε γρήγορα και άλλοτε πολύ αργά. Δεν είχα κάποια τακτική, ή αν είχα δεν ήταν
και η καλλίτερη, γιατί είχα ήδη φορτωθεί ένα σοβαρό αποτυχημένο δεσμό, που μου
άφησε σημάδια του, και μια απέχθεια για τις μικρές σε ηλικία κοπέλες! Αντίθετα με γοήτευαν οι ποιο μεγάλες σε
ηλικία γυναίκες, που μάθαινα απ’ αυτές τους βασικούς κανόνες, για την δική μου
ερωτική επιβίωση, και όχι μόνο!
Συνέχεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου