ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

                                                                               ΚΤΎΠΗΜΑ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΈΣΗ

Όσο και να είναι μεγάλη η παρέα, μια γυναίκα καταλαβαίνει τι …συμβαίνει γύρο της αμέσως!  Έτσι η «κυρία» βοήθησε άθελα της, να τσαλακωθεί λίγο η αυτοπεποίθηση της Νίτσας, που από ένστικτο αντέδρασε παίρνοντας τον Βαγγέλη στην πίστα!  Εκεί θα γινόταν …η αναμέτρηση, η μονομαχία!  Όπλα της μίας, τα μακριά μαλλιά δεμένα αλογοουρά, και τέσσερα πέντε χρόνια διαφορά ηλικίας, μικρότερη από την ...(δικιά) μου που είχε όλα τα όπλα μιας γκόμενας ανύπαντρης!  Η κυρία πέρασε στην αντεπίθεση σημαδεύοντας την οπτική μου γραμμή με τα σταυρωμένα πόδια της!  Ένιωσα άσχημα, όχι για το θέαμα που ήταν αποκαλυπτικό, αλλά γιατί ήξερα ότι η άλλη μας παρακολουθούσε απ’ την πίστα χωρίς να χάνει καμία κίνηση.  Η «κυρία» έφερε την καρέκλα της κοντά μου σε απόσταση... αναπνοής!

Άρχισε να με ρωτάει, πότε τελειώνει η άδεια μου, που και πως γνώρισα την Νίτσα, και άλλα πιο τολμηρότερα, που δεν είχα καμία όρεξη να συζητήσω.  Κάποια στιγμή μου είπε να κοιτάξω στην πίστα!  Ξαφνιάστηκα για το θέαμα που αντίκρισα!  Ο Βαγγέλης και η Νίτσα χόρευαν κολλητά ένα μπλουζ χωρίς να νοιάζονται γ’ εμάς!  Μου άρεσαν αυτά τα παιχνίδια γενικά, αλλά ένοιωσα ενοχλημένος αυτήν τη φορά, μόνο και μόνο γιατί δεν...οδηγούσα εγώ!

Πήγαμε στην πίστα, πολύς κόσμος συνωστισμός, δεν έβλεπα που είναι οι φίλοι μας ούτε η «κυρία» έδειχνε να τους βλέπει, γιατί κόλλησε επάνω μου, σ’ ένα αισθησιακό χορό! Χάδια και με τα δύο της χέρια, στο στήθος, την πλάτη, και τον σβέρκο, και…φιλιά, ναι φιλιά απανωτά!

Ντράπηκα, πάντα ήθελα να είμαι ο κυνηγός και όχι το θήραμα, ωστόσο η «κυρία» δεν μου άφησε καθόλου περιθώρια…μου ζήτησε να την «συνοδεύσω στην τουαλέτα»!  Η συνέχεια εκεί…έτσι εύκολα, απλά, χωρίς κανένα δισταγμό, αλλά και χωρίς ίχνος ντροπής! Σκληρή και αδίστακτη κάθε γυναίκα που θέλει κάποιον άνδρα!  Ενεργεί σαν «κομάντος» ανίχνευση, αιφνιδιασμός, κτύπημα, αποχώρηση!

Με οδήγησε πίσω στο τραπέζι τραβώντας με απ’ το χέρι μ’ένα μόνιμο αινιγματικό χαμόγελο στο πρόσωπο της, ψύχραιμη σαν να μην τρέχει τίποτα!  Καθίσαμε στις ίδιες θέσεις έτσι όπως τις είχαμε αφήσει κοντά κοντά,  τσουγκρίσαμε τα ποτήρια γεμάτα με κρασί και αναψυκτικό.  Σοκαρισμένος ακόμα δεν κοιτούσα προς την πίστα αλλά ούτε και άκουγα τίποτα από αυτά που μου έλεγε η «κυρία» για κάποιο πάρτι που ήθελε να οργανώσει σπίτι της!

Συνέχεια…